Drie dagen hoofdpijn, geen zin in werk of andere dingen en falende concentratie. Afkicken van koffie doet pijn. Wist ik veel dat ik zo verslaafd aan koffie was.
Toen ik voor de eerste keer koffie dronk, vond ik het bitter maar stiekem erg lekker. Een soort drug. Vooral de geur trok me. Eigenlijk altijd al. De afgelopen jaren heb ik vooral koffie gedronken als het tijd werd om even aan de slag te gaan. Zeker als ik me moest concentreren op meerdere kleine taken, waarop ik procrastinate lijkt een cafeïneboost te helpen. Dan doe ik ze toch. Alsof het je in staat stelt om de dingen te doen, die je wellicht anders niet zou doen. Koffie als een soort wondermiddel. Misschien wel de reden dat bedrijven de laatste tijd investeren in goede koffieautomaten?
Normaal gesproken probeer ik zo min mogelijk koffie te drinken en na 7 á 8 uur ’s avonds niks meer. Maximaal 3 koppen per dag. After all is het een middel waar je eenvoudig aan verslaafd raakt. En dat bleek dus ook te gebeuren… Het is niet zo makkelijk om je eraan te houden. Zo kom ik als freelancer de laatste tijd veel in kantoren en daar giet de koffie vaak vrijelijk, alles voor productiviteit.
De nadelen van koffie ondervond ik al eerder. Koffie op een lege maag laat mijn hoofd soms lichtjes tollen. Net alsof er meer indrukken binnen komen dan ik kan verwerken. Drink ik teveel koffie dan gaat mijn hart onnatuurlijk hard kloppen, alsof mijn hart grotere plannen heeft dan ik. En hoe gezond kan het zijn om een zwart gebrand goedje tot je te nemen? Hoofdpijn was echter nieuw. Zeker overdags. Zou het migraine zijn?
Ik realiseerde me ineens dat het aan de koffie kon liggen. Halverwege de dag kreeg ik lichte hoofdpijn. Ik snakte naar de geur. De koffiesmaak wilde ik proeven. Ik was verslaafd aan cafeïne. Inmiddels niet meer.